Verhalen

Harma de Roo - Bibliotheken van Westerwolde

Een verhaal van Harma de Roo Foto: Mariska de Groot

Harma de Roo is domeinspecialist Leven Lang Leren en Ontwikkelen voor de Bibliotheken van Westerwolde. In haar auto reed ze naar de Bibliotheek in Ter Apel en dacht ze na over het onderwerp de mens in Westerwolde. Dit is haar verhaal.

Bibliotheken van Westerwolde

Met een gele tas in je hand loop je langs de snelweg.

Aantekeningen van de vorige dag met je mee in de richting waar Nederlandse taal wacht. 

Deuren van de Bibliotheek gaan open om tien. Vriendelijk vraag je aan onze medewerker ‘welke boeken mag ik inzien?” 

Zittend aan tafel, laat het boek zich gretig lezen. Het wil informatie aan jou overbrengen, jou laten groeien naar kennis, jou laten groeien naar geluk.

En het boek vraagt er niets voor terug. Niets. Want jij gaat leren;  een rijwiel is hetzelfde als een fiets. 

Jouw voeten verankerd in een land waar olie op het vuur gooien wordt gezien als een kwaliteit. Niemand verlaat zijn thuisland zonder innerlijke strijd.

En jij? Vind je vrijheid.
In het leren van de Nederlandse Taal. 

Je vraagt toegang tot de computer voor een uitgang naar het aanmeldformulier.

Het mag, maar je kijkt een beetje om je heen. Mag het dan zomaar hier, ik houd toch geen plek bezet? 

De medewerker van de Bibliotheek knikt opgewekt, het is oké, neem maar plaats. 

Want je houdt geen plek bezet voor diegenen die niet zien dat jij het beste in jezelf naar boven haalt terwijl je in omstandigheden leeft waarin niemand zich wil begeven.

Jij houdt echt geen plek bezet voor diegenen die jouw doorzettingsvermogen niet zien.

Dat jij iedere dag van het AZC naar de bieb een half uur lang langs de snelweg loopt, heen en terug, met de gele tas in je hand. Om woorden in je op te nemen uit de boeken die je mag inzien ieder ‘werkdag’ tussen 10 en 5.  

Want taal is een speelveld.
Gooi eens woorden en letters in de lucht.
Laat het neerdalen, in verhalen in de zinnen.  

En wees vrij.
Vrij om nog een keer te gooien.
Om te luisteren naar de verhalen die vallen aan de overkant. 

En lach.
Lach de ontmoeting naar je toe.
Samen, in het Taalhuis. 
Ligt de start om de wereld te ontdekken.  
Werelden te ontmoeten. 
Woorden van verbinding, 
geven zin in vooruitgang. 

Wij helpen je.
Laat de letters op je vallen.
In taal.
In opluchting.
In spreken.
En..
Lach.