Xavier Emerenciana - Schimmen
Xavier Emerenciana is schijver en coach. Het geven van workshops als de Haka, het geven van meditaties en het lesgeven in Martial Arts zijn passies van hem. Meinte Dirksen schreef zijn verhaal.
Schimmen
Ik steek het kaarsje aan. Een stilte valt. Ik nodig ze uit en wacht. Ik luister. Net zolang tot de vlam de schimmen van het verleden rond mij laat dansen.
In dat schouwspel is zoveel te zien. Ik zoek op waar ik zelf vandaan kom. De opa die ik niet kende, maar ik mij altijd mee verbonden heb gevoeld. Ik zie achter hem de generaties die hem voorgingen. Eens geëerd en gerespecteerd: de voorouders.
Zij die ons alles geven waar we van kunnen leven. De ouderen van vroegere stammen die hun kennis en ervaring delen met de gemeenschap. Met kinderen die hier opgroeien en zelf volwassen worden. Volwassenen die ouderen worden. Zij die ouderlingen worden. Zij die getuigenis waren dat het leven meer vraagt dan egoïsme. Zij die gerespecteerd en gewaardeerd werden door hun gemeenschap. Zij werden de voorouders voor alle generaties die hen volgden, maar verdwenen niet, door de blijvende herinnering die zij nalieten.
Ik zie dan niet alleen de mensen. Voorouders zijn ook aspecten van de omgeving. De zon, de bossen. Velden en vruchten. Het stromende water en de mineralen van de grond.
Voorouders waren degenen die de lessen van het leven leerden. Hoe we als gemeenschap kunnen leven en alleen weer kunnen vervangen door samen. Hoe we op kunnen groeien zonder onszelf te verliezen. Hoe we onze omgeving kunnen omarmen en zien hoe het ons heeft gevoed. En hoe we hiermee kunnen samenwerken. Ook als dat betekent dat we een toontje lager moeten zingen.
Ik wil luisteren naar hun verhaal. Maar het kaarsje blijkt opgebrand. De schaduwen om mij heen verdwijnen.
Het zijn die momenten waarop ik mij afvraag, wanneer zijn onze voorouders slechts deze schimmen geworden?
Zij zien ons hier en aanschouwen een veranderde wereld. Heiligheid en ritueel zijn vervangen voor vanzelfsprekendheid en gewoonte. Het leven is een gegeven, geen geschenk. Mensen leven langs elkaar heen in eigen werelden en eigen kringen. We zijn onze voorouders uit het zicht verloren. En wat je niet ziet is zo makkelijk te vergeten.
Laten we onze voorouders weer herinneren. Zoek waar hun vuur heeft gebrand, om het opnieuw aan te wakkeren. Ontdek waar we vandaan komen. Hoe deze omgeving er vroeger uitzag. Laat deze aanwezigheid van zij die de wereld voor ons hebben nagelaten, ons weer samenbrengen.
